Pazartesi, Aralık 5

tembelin mantısı ki bu!

Mantı dediğin illaki minicik olacak değil ya!
Lokum mutfağı kuralları ve gürcü'nün elinden yedikleri koca koca mantıların lezzetli hatırası da baz alınarak verilen  karara göre mantının en makbulü  en büyüğüdür! Hem içi daha dolu, hem tabağı daha göz doyurucu. Ayrıca yapılması basit mantıdan başka daha ne ister bu tembel gönül!
Mantı hamuru için iç güdülerime güvenip aklıma gelen malzemeleri (Un-süt-yumurta-tuz-bi tutam şeker-az yoğurt ve karbonat) gözümün kararıyla belirledim. Mini mini hamurları kapamak bir yana herhangi bir ölçek kullanamayacak kadar tembel bir günümdeydim. Böylece göz kararının özellikle tembeller tarafından oluşturulan bir ölçü biçimi olduğuna da karar verdim!
Sonra "çok da tembellik etmeyeyim, fincan boyu iyidir." deyip açtığım hamuru fincanla parçalara ayırdım.  İçlerini soğan-patates-kıyma ve bence kıymanın biricik dostlarından olan maydanozlu harçla doldurup kapattım.
Ama itiraf etmeliyim 20. kapama sıralarında sıkılıp, en azından kupa boyutunu denemeliydim diye  ahlandım! :)
Mantıları kısık ateşte yavaşşşşcana ve azar azar -mantılar üstüste gelmeyecek şekilde rahatça- pişirip sosladım.
dipte afiyetli not: bize çok afiyet oldu. deneyin size de olsun!
dipte gelecek vaadeden not: bir dahaki hedefim bir porsiyonu karşılayacak koca bi mantı yapmaktır, arz ederim!

1 yorum:

  1. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...